Το πρόγραμμα «Κοινωνικο-οικονομικές και Ανθρωπιστικές Επιστήμες»
17
3. Η ελληνική συμμετοχή
Το πρόγραμμα «Κοινωνικο-οικονομικές και Ανθρωπιστικές Επιστήμες» υποστηρίζει τις
ερευνητικές ομάδες που εξετάζουν τις διαφορετικές διαστάσεις της κοινωνικής πρόκλησης
που πραγματεύεται το έργο στο οποίο εμπλέκονται, ακολουθώντας μια διεπιστημονική
προσέγγιση, αξιοποιώντας την προηγούμενη έρευνα και αναπτύσοντας μια ανάλυση
προοπτικών αναφορικά με την εξέλιξη της κοινωνικής πρόκλησης. Η αποτίμηση της ελληνικής
συμμετοχής στο συγκεκριμένο πρόγραμμα συμβάλλει στη χαρτογράφηση της επιστημονικής
εξειδίκευσης σε αυτές τις κοινωνικές προκλήσεις, στο ελληνικό περιβάλλον έρευνας και
καινοτομίας.
3.1. Η εξέλιξη της ελληνικής συμμετοχής στις
«Κοινωνικο-οικονομικές και Ανθρωπιστικές
Επιστήμες»
Όπως αναφέρεται παραπάνω, 439 προτάσεις υποβλήθηκαν συνολικά από την Ελλάδα σε
όλες τις προκηρύξεις. Αξιολογήθηκαν οι 417 και χρηματοδοτήθηκαν, έως το τέλος του 2012,
οι 30.
Η κάθε πρόταση υποβάλλεται από μια κοινοπραξία ερευνητικών οργανισμών. Η συνεργατική
κοινοπραξία σχηματίζεται από διάφορους εταίρους που εδρεύουν σε διαφορετικά κράτη
(συνήθως επιχειρήσεις, ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια).
Ο ελάχιστος αριθμός μελών της κοινοπραξίας διαφέρει ανάλογα με το μέσο υλοποίησης
(funding scheme) που ορίζεται στην προκήρυξη (στα μικρά ερευνητικά έργα «CP-FP», ο
ελάχιστος αριθμός συμμετεχόντων είναι 3 ανεξάρτητοι φορείς από 3 διαφορετικά κράτη-μέλη
ή συνδεδεμένα κράτη ενώ στα μεγάλα ερευνητικά έργα «CP-ΙP», απαιτείται η συμμετοχή
τουλάχιστον 7 ανεξάρτητων φορέων από διαφορετικά κράτη-μέλη ή συνδεδεμένα κράτη).
Με τις προκηρύξεις του 2009, εμφανίστηκε ένα νέο μέσο υλοποίησης (Research for the
Benefit of Specific Groups- Civil Society Organisations) για την ενίσχυση της συμμετοχής των
οργανισμών που αντιπροσωπεύουν την κοινωνία των πολιτών, οι οποίοι είναι μη κρατικοί και
μη κερδοσκοπικοί φορείς που εκφράζουν το δημόσιο συμφέρον και εντάσσονται στην
κατηγορία των ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων (Πίνακας 5). Στόχος είναι η σύνδεση
της έρευνας με την κοινωνία με τη γνωμοδότηση των οργανισμών αυτών επί των κοινωνικών
προκλήσεων που ερευνώνται και τη συνδρομή τους στη διάδοση των ερευνητικών
αποτελεσμάτων στην κοινωνία.